محمود تهرانفر       

محمود تهرانفر از نقاشان  برجسته ی ايرانی است که تابلوهای بسيار زيبايی را به سبک امپرسيونيسم طبيعت گرا ، خلق کرده است. 

او در تهران ، در خانه ای در کنار ورزشگاه امجدیه که در آن موقع یک زمین فوتبال خالی بود، در خیابان  روزولت  بدنیا آمد.  در سن هفت  سالگی دبستان را  که در آن موقع شش کلاسه بود ، شروع کرد  و سپس در دبیرستان دیپلم متوسطه را دریافت کرد.

او در سن ده سالگی  وقتی که کلاس چهارم ابتدائی بود ، دریافت  که دارای استعداد هنری نقاشی است  و طراحی از اشیا  و اشخاص را  بطور خود جوش شروع کرد .  بعد از پایان دبستان ، در تعطیلات تابستان  در اداره ی هنرهای زیبای کشور در تهران ثبت نام کرد  و در کلاسهای مینیاتور آنجا شرکت کرد . در آنجا  نزد استادانی چون ، علی کریمی ، محمد علی زاویه  و تجویدی ، هنر مینیاتور را آموخت . سالهای بعد از آن به شیوه ی رنگ روغن و کار با مداد روی آورد  و تحت تعلیم خصوصی محمود اولیا که خود از شاگردان کمال الملک بود قرار گرفت.  کارهای مدادی او در نمایشگاهی که بطور دسته جمعی در انجمن ایران و فرانسه در تهران گذاشته شده بود ، مورد توجه بسیاری قرار گرفت . نقاشی در تمام زندگی او وجود داشته است  و این هنر بيش از 60 سال است که از او هرگز جدا نشده است .

***

زندگی شغلی او از سن 17 سالگی شروع شد و اولین شغل او در نیروی هوایی ایران بود . محمود تهرانفر  پس از  پایان  کنترات خدمتی  که  بین او و نیروی هوایی  مقرر شده  بود، از خدمت استعفا داد  و با مشکلات زیاد از نیروی هوایی بیرون آمد.

سالهای اواخر خدمت در نیروی هوایی برای ادامه ی تحصیل به آمریکا مسافرت کرد و در کالج پلی تکنیک کالیفرنیای آمریکا مشغول تحصیل در رشته ی مهندسی کشاورزی  شد .  سال ورود او به دانشگاه  با سال آخر اقامت ژنرال آیزنهاور در کاخ سفید مواجه شده بود . به همين مناسبت محمود تهرانفر پرتره ی خانم آیزنهاور را بر روی عاج  فیل مینیاتور سازی کرد و به کاخ سفید فرستاد  و از کاخ سفید نامه ای تشویق آمیز و تشکر آمیز دریافت کرد .

بعد از دو سال در کالج  و یک سال  در ایالات مختلف آمریکا و کار در مکانهای مختلف برای تامین مخارج دانشکده ، به خاطر مسائل موجود بین دولت ایران  و او، اجبارا  به ایران بازگشت  و پس از تسویه حساب با نیروی هوایی ،  در مدرسه ی هدف تهران آموزگار زبان انگليسی شد.  ناگفته نماند که در حین کار در نیروی هوایی در تهران  در کلاسهای زبان انگلیسی انجمن ایران و آمریکا  نیز مشغول فراگیری زبان شد و این کمکی بود که وقتی به آمریکا مسافرت کرد  دیگر احتیاجی به خواندن زبان انگليسی در آنجا نداشت  و مستقیما در کالج مشغول تحصیل شد .

بعد از دو سال کار معلمی به مدت 6 سال در دفتر هواپیمائی SAS در تهران کار کرد و در این مدت  دو اتفاق در زندگی او انجام گرفت . ابتدا ازدواج او بود و همسر اختیار کرد و دوم قبول شدن در دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود .

سال بعد دارای اولین فرزند شد  و همچنان به کار در SAS اس-آ-اس   و تحصیل در دانشکده ی هنرهای زیبا در رشته ی نقاشی ادامه  داد.

پس از دو سال تحصيل در دانشکده ی هنرهای زيبا  به  دانشسرای عالی در دانشکده ی زبان انگليسی ( پیش دانشگاهی ) رفت  و مدت دوسال  به  فراگیری زبان انگلیسی پرداخت .

بعد از 6 سال کار در SAS ، در شرکت آمریکائی الاید کیمیکال (Alied chemical) که کنتراتچی نصب کارخانجات پتروشیمی و شیمیایی شاهپور در بندر ماه شهر و شاهپور در جنوب ایران بود مشغول به کار شد .  اين شرکت بعدا رسما وارد شرکت صنایع پتروشیمی ایران گردید که متعلق به شرکت ملی نفت است .

یک سال بعد از انقلاب ایران بازنشسته شد ( بازنشستگی قبل از موعد مقرر).

محمود تهرانفر که  تا قبل از بازنشستگی بصورت سرگرمی به کار هنری می پرداخت ،  بعد از بازنشستگی  تصميم گرفت  تا  به صورت حرفه ای به کار هنری بپردازد .  اما  چون نمی شد با اين هنر خرج زندگی را درآورد ، او مدت سه سال  در شرکت لوماس هلندی به سمت مترجم شفاهی و راهنما  و بعد از آن سه سال ديگر هم  در سفارت مجارستان با همین سمت مشغول کار شد . در اين مدت  نمایشگاههایی  از کارهای هنری خود چه بصورت دسته جمعی  و چه انفرادی گذاشت .

اولین نمایشگاه محمود تهرانفر در انجمن ایران و فرانسه در تهران بود  و دومين نمایشگاه را او از کارهای مینیاتوری خود که شامل 18 تابلو بود در جشن سالیانه دانشگاه پلی تکنیک کالیفرنیا انجام برگزار کرد .

محمود تهرانفردر سالهای  1991، 1993 و 1997 در سوئد چند نمایشگاه به صورت دسته جمعی داشت.  در سال 1993 همزمان در ایالت کارولینای شمالی در شهر شارلوت  نیز نمایشگاهی از کارهای آبرنگ او به  نمایش در آمد و همگی مورد توجه قرار گرفتند .

از سال 1998 در شهر مالموی سوئد مقیم شد و هم اکنون (2007) در سن 71 سالگی بسرمی برد  و همچنان در این شهر زندگی می کند و با آرامش به هنر نقاشی ادامه می دهد . او شاگردانی چه بطور خصوصی  و چه عمومی دارد  و چندین نمایشگاه انفرادی و دستجمعی تا کنون برگزار کرده است . تابلوهای او در منزل دوستان و آشنایان  و فامیل هایش چه  در داخل ایران و چه در خارج از ایران ، زینت بخش خانه های آنها است.